Być sobą zawsze i wszędzie.

Cześć ! ;)

Początkowo chciałabym Wam wszystkim podziękować za te wszystkie komentarze. Nie spodziewałam się takiego odezwu, tym bardziej w pierwszym poście ! Jest to jednak bardzo motywujące, więc na prawdę Wam dziękuję ! 

Czy zauważyliście, jak trudno w dzisiejszych czasach jest spotkać osobę, która jest całkiem szczera, nie ukrywa niczego i co najważniejsze - jest sobą ? Każdy człowiek chce być zaakceptowany przez innych, to jest oczywiste. Chcemy mieć jak najwięcej przyjaciół, być lubiani, rozchwytywani. Jednakże czasami płacimy za to dość dużą cenę. Wielu ludzi posiada cechę, która pozwala im się dostosować niemalże do każdego otoczenia. Wiem, że czasami jest to na prawdę przydatne, ale czy oby na pewno jest to zaleta ? 

Będąc gimnazjalistką, byłam osobą o bardzo niskiej samoocenie, byłam bardzo niepewna siebie. Pracuję nad tym, by było lepiej. Teraz mam lat dziewiętnaście ( prawie ) i wiem, że powinnam być z siebie dumna. Jeśli nie - to zrobić wszystko, bym była. Jeśli jednak chcę się zmieniać to tylko i wyłącznie dla siebie samej. Nie dlatego, że ktoś powie mi, że jestem zbyt cicha, zbyt często się śmieję i nie potrafię zachować powagi, czy że nie podobają się komuś moje nogi. Kiedyś słowa innych bardzo we mnie uderzały. Teraz znam swoją wartość. Dzięki temu zawsze jestem sobą. Nigdy nie udaję nikogo. Bez względu na to, w jakim jestem towarzystwie, zachowuję się naturalnie, nie robię ani nie mówię niczego wbrew sobie.

W moim otoczeniu jednak jest bardzo wiele ludzi, którzy zachowują się zupełnie inaczej. Jest to jedna z rzeczy, których wręcz nienawidzę. Jak mogłabym zaufać osobie, która zawsze zachowuje się w inny sposób ? Mówi jedno, robi drugie, myśli trzecie ? Dla mnie takie postępowanie jest zupełnie niedorzeczne. Przecież w taki sposób tylko i wyłącznie zatracamy samych siebie. Po pewnym czasie, gdy w końcu się zatrzymamy, to zastanawiamy się, kim właściwie jesteśmy ? Gubimy siebie, swoją wartość, to co w nas najważniejsze. 

Na pewno każdy z Was zna kogoś takiego, być może sami jesteście takimi osobami. Być może się pogubiliście. To normalne. Pomyślcie jednak, jaki jest sens tego wszystkiego ? Czy jeśli ktoś Was nie akceptuje takich jakimi jesteście, to czy ta osoba jest warta Waszej przyjaźni, Waszej uwagi ? Pamiętajcie, żeby zawsze prezentować prawdziwych siebie, musicie być z siebie dumni ! Ktoś powie coś, z czym zupełnie się nie zgadzacie - powiedzcie wprost i to wytłumaczcie, dlaczego myślicie inaczej. Nie potwierdzajcie tego tylko po to, by zostać zaakceptowanym ! Do mody wkraczają nowe trendy. Kroje sukienek zupełnie Wam nie odpowiadają, ale ubierzecie je tylko po to, by być modnym, by spodobać się innym. Ale czy sami będziecie czuli się w tym dobrze ? Nie ! Nigdy nie zrozumiem ludzi, dla których ważniejsza jest opinia innych, aniżeli zachowanie swojej prawdziwej odsłony. Mogę ich nazwać kłamcami i tchórzami. Mocne słowa ? Owszem, ale jak inaczej ? Jak można nazwać taką osobę szczerą, skoro nie mówi wprost o swoich przekonaniach ? Jak można nazwać ją odważną, skoro boi się ukazać swoje ,,prawdziwe ja" ?   Czasami warto się zatrzymać, przemyśleć swoje zachowanie. Każdy z nas czasami ma chwilę zwątpienia. Ale wtedy trzeba wziąć się w garść. Pamiętajcie, że każdy z nas jest wart na prawdę wiele, najwięcej. Nie uciekajmy więc przed samymi sobą, nie ukrywajmy się, bo wtedy nigdy nie zaistniejemy i wbrew pozorom nigdy nie znajdziemy prawdziwych przyjaciół.

To tyle na dzisiaj. Jakie Wy macie zdanie na temat czegoś takiego ? Uważacie się za osoby, które zawsze są sobą, czy raczej dostosowują się do otoczenia ? 

Do napisania.